pixiv
1日あたり16円で人気順検索が使い放題!
【青火+青黒】抱いてHOLD ON ME!
by nun_tatsuchinko
前へ 1 / 1 ページ 次へ
AoKaga
Aokaga+AoKuro
抱いてHOLD ON ME! กอดฉันที ผู้ชายที่ไม่รักกันแล้ว
“คากามิ”เสียงเข้มของร่างสูงผิวสีคล้ำเรียกร่างสูงของผมแดงป่นดำเล็กน้อยที่กำลังทำอาหารอยู่ในครัว ร่างสูงเหลียวหลังหันตามเสียงเรียก “คือ...ฉันมีเรื่องที่อยากจะคุยกับนาย”
“แปปนะ”คากามิยิ้มร่าเริงตอบ “ฉันกำลังทำสลัดให้นายกินเป็นอาหารเย็นนี่แหละ”คากามิชามแก้วใสๆที่เต็มไปด้วยสลัดผักและผลไม้สีสวย คากามินั่งลงข้างๆอาโอมิเนะ พร้อมยื่นชามสลัดผักผลไม้ให้อาโอมิเนะ
“ขอบใจ”อาโอมิเนะรับมาตักใส่ปากคำหนึ่ง แล้ววางลงบนโต๊ะข้างหน้า คากามิมองอาโอมิเนะอย่างไม่เข้าใจ นี่ เขาทำอาหารไม่ถูกปากอาโอมิเนะเหรอ แต่ทุกครั้งก็ทานหมดนี่ คากามิคิดในใจ
“ไม่อร่อยเหรอ”คากามิถาม
“ไม่หรอก ก็อร่อยดี”อาโอมิเนะมองสลัดในชาม “แต่ฉันมีเรื่องจะพูดกับนายก่อนนะ”อาโอมิเนะมองคากามิอย่างจริงจัง คากามิที่พอรู้สถานการณ์อยู่บ้างวางชามสลัดลงบนโต๊ะ
“มีอะไรล่ะ”
“คือ...ฉันว่า...เรานะ...”
ติ๊ด ตี๊ ติ๊ด ตี๊
ไม่ทันที่อาโอมิเนะจะพูดจบเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นอาโอมิเนะมองหน้าจอโทรศัพท์แล้วกดรับทันที พร้อมลุกขึ้นเดินออกไปที่ระเบียงข้างนอก คากามิมองตามหลังอาโอมิเนะไปอย่างไม่เข้าใจ
“อะไรของเขาเนี่ย”คากามิบ่นกับตัวเอง
/// “อาโอมิเนะคุงครับ ผมทำอาหารเย็นไว้รอแล้วนะ” //// เสียงหวานนุ่มไหลมาตามสาย
“อืม เดี๋ยวฉันกลับไปกินเดี๋ยวนี้แหละ เท็ตสึ”อาโอมิเนะตอบ เมื่อแฟนหนุ่มน้อยของเขากำลังรออยู่ที่บ้าน
/// “คือ...รีบกลับมานะครับ” /// เสียงนุ่มเล็กที่เหมือนแมวน้อยขี้อ้อนทำให้อาโอมิเนะยิ้ม
“อืม งั้นแค่นี้ก่อนนะ”อาโอมิเนะว่าแล้ววางสายทันที มองโทรศัพท์ในมือออย่างอ่อนใจ เพราะตอนนี้เขาต้องเคลียร์เรื่องทุกอย่างกับคากามิให้จบในวันนี้ อาโอมิเนะเก็บโทรศัพท์ใส่กระเป๋ากางเกงแล้วเดิมกลับเข้ามา
“คากามิ...”อาโอมิเนะเรียกชื่อคนที่ยื่นอยู่ข้างหน้าของเขา ซึ่งห่างจากระเบียงไม่มาก แสดงว่าได้ยินหมดแล้วสินะ อาโอมิเนะคิดในใจ “นายได้ยินแล้วสินะ”อาโอมิเนะถาม
“อะ....”คากามิก้มหน้าลงเล็กน้อย “อืม”
“งั้นเหรอ”อาโอมิเนะเดินผ่านคากามิไป แต่คากามิคว้าแขนอาโอมิเนะเอาไว้
“นาย...กำลังจะ....บะ....บอกเลิกฉันสินะ”คากามิถามเสียงสั่น มือที่จับแขนอาโอมิเนะบีบแน่นขึ้นเรื่อยๆ อาโอมิเนะรับรู้ถึงได้ว่าคากามิคงกำลังจะร้องไห้ อาโอมิเนะดึงตัวคากามิมากอด มือหนาลูบผมสีแดงป่นดำอย่างอ่อนโยน
“คากามิ”อาโอมิเนะเรียกคนในอ้อมกอด “ฉันก็จะบอกนายนานแล้วล่ะ”อาโอมิเนะดึงคากามิออกจากอ้อมอก จับไหล่คากามิแน่นมองใบหน้าสีแทนที่ตอนนี้เต็มไปด้วยน้ำตา ขอบตาแดงช้ำ คากามิรีบดึงเสื้อมาเช็ดน้ำตาทันทีเพราะไม่อยากให้อาโอมิเนะหนักใจ
“มะ...มะ...ไม่เป็นไร....ฉะ...ฉันเข้าใจ”คากามิบอกเสียงสั่น แล้วเดินไปหยิบกระเป๋าอาโอมิเนะที่วางตรงมุมห้องพร้อมยื่นให้ อาโอมิเนะรับมาแล้วสะพาย “นะ...นายรีบ..ไปเถอะ...เดี๋ยวคุโร...โกะจะรอ...นาน...”คากามิฝืนยิ้ม อาโอมิเนะลูบหัวคากามิเบาๆ
“ขอบใจที่นายเข้าใจฉันนะ”อาโอมิเนะยิ้มให้คากามิแล้วเดินออกจากห้องไป อาโอมิเนะออกไปได้ไม่นานนัก ร่างสูงของคากามิทรุดนั่งลงกับพื้นทันที น้ำตาที่พยายามกั้นเอาไว้ไหลรินออกมาเป็นสายน้ำ
“.....อาโอมิเนะ.....”คากามิเรียกชื่อคนรักที่ ‘จาก’ กันไปแล้ว “อย่าไปนะ....” แม้คากามิอยากจะรั้งอาโอมิเนะไว้แค่ไหน แต่คงทำไม่ได้หรอก เพราะสายตาที่อาโอมิเนะมองมาที่เขามันเย็นชามากจนทำให้หนาวสั่นไปทั่งตัว แม้อากาศจนร้อนแค่ไหนก็ตาม แต่มันก็ทำให้หนาวอยู่ดี....หนาวใจ....
ผ่านไปหลายวัน
ณ โรงเรียนเซย์ริน
“คากามิ อรุณสวัสดิ์”สามเพื่อนชมรมบาสทักคากามิ ฟุริฮาตะ ฟุคุดะและคาวาฮาระ ตบหลังคากามิอย่างแรงเป็นการทักทายประสาเพื่อน
“เป็นไง ไม่เห็นมาโรงเรียนตั้งหลายวัน”ฟุริฮาตะถามคากามิ
“อืม”คากามิตอบสั้นๆ คากามิก้มหน้าเดินไปโรงยิมบาส เพื่อไม่ให้เพื่อนและรุ่นพี่ชมรมบาสเห็นขอบตาที่แดงช้ำของเขา เพราะคากามิหยุดซ้อมไปหลายวันทำให้ริโกะโมโหแบบสุดๆ และได้ทำโทษคากามิโดยเพิ่มโปรแกรมการซ้อมให้คากามอเป็น 2 เท่า
“ริโกะ มันจะไม่หนักไปหน่อยเหรอ”ฮิวงะถามริโกะ โค้ชทีมบาสเซย์ริน
“ไม่หรอก”ริโกะตอบ “ต้องแบบนี้แหละ ถึงจะได้ไม่กล้าหยุดซ้อมอีก”ริโกะหัวเราะเสียงโหด
“แต่....”
“นายจะไปซ้อมเป็นเพื่อนก็ได้นะ ฮิวงะ”ริโกะขัด รอยยิ้มของริโกะที่ฮิวงะรับรู้ได้ช่างอำมหิตจริงๆ
“มะ..ไม่ละ ฉันไปหาอิซึกิดีกว่า ไปล่ะ”ว่าแล้วฮิวงะก็วิ่งอิซึกิและคนอื่นๆที่นั่งพักอยู่
‘ฝึกหนักๆ แบบนี้แหละดีแล้วล่ะ’ คากามิคิดในใจ ‘จะได้ไม่มีเวลาไม่คิดถึงเรื่องอื่น...อย่างเช่น....’ คากามิยิ้มเล็กๆอย่างฝืน พรางคิดเรื่องที่คุโรโกะ คู่หูของเขาไม่อยู่ซ้อมวันนี้ เพราะวันนี้คุโรโกะของกลับบ้านก่อน บอกว่ามีธุระ ‘หึ...ธุระอะไรล่ะ ก็แค่มีเดทกับอาโอมิเนะสินะ’ คากามิคิดในใจ ความรู้เจ็บปวดแทงลงเข้ากลางใจ เมื่อคิดถึงเรื่องของคุโรโกะกับอาโอมิเนะ นี่เขาจะเยาะเย้ยตัวเองทำไมกัน ความจริงคุโรโกะก็ไม่ผิดอะไรด้วย คุโรโกะไม่เคยรู้ด้วยซ้ำว่าคากามิเคยคบกับอาโอมิเนะ
“คากามิ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”
“ห๊ะ...”คากามิสะดุ้งเมื่อฟุคุดะเดินมาตีแรงๆเข้าที่หลัง ตามด้วยฟุริฮาตะและคาวาฮาระที่ตะโกนเรียกเสียงดัง “มีอะไรเหรอ”
“เย็นแล้วนะ ไม่กลับบ้านเหรอ”คาวาฮาระถาม
“อะ...อืม กลับสิ”คากามิตอบ แล้ว 3 หน่อ + คากามิก็เดินมาเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วเดินกลับบ้านพร้อมกัน แต่ระหว่างทางฟุริฮาตะชวนทุกคนไปร้องคาราโอเกะด้วยกัน ซึ่งคากามิก็ตกลง เพราะยังไงก็ดีกว่ากลับบ้านไปแล้วอยู่คนเดียว คิดเรื่องของอาอมิเนะกับคุโรโกะ
“เฮ้ย ฟุริ ร้องเพลงนี้กัน”ฟุคุดะกอดคอฟุริฮาตะเลือกเพลงที่หน้าจอเลือกเพลง คาวาฮาระที่เพิ่งร้องจบนั่งข้างคากามิที่ดื่มน้ำส้มอยู่คนเดียว
“คากามิ ไม่ไปร้องเพลงหน่อยเหรอ”คาวาฮาระถาม
“ไม่ล่ะ ฉันพวกนายร้องก็ดีแล้ว”คากามิยิ้ม
“งั้นเหรอ”คาวาฮาระยิ้ม “ฉันก็ว่าจะถามนายนานแล้วนะ นายเป็นอะไรหรือเปล่า”คาวาฮาระถาม
“หือ?”คากามิมองคาวาฮาระอย่างงงๆ
“ฉันเห็นตานายแดงๆ