รู้สึกว่าตัวเองเห็นแก่ตัวมากพอแล้วที่ทนเห็น คนที่รักเรามาก กลุ้มใจเพราะเรา เหนื่อยเพราะเรา ทุกคนทำทุกอย่างเพื่อเรา ตลอดเวลาที่เดินมาระหว่างทางก็สู้อยู่นะ ไม่ใช่ไม่สู้ แต่ก็อมรับว่าแวะระหว่างทางบ้างตลอด จนลืมไปเราต้องตั้งใจเดินไปเรื่อยๆ ให้ถึงจุดหมาย ถึงจะช้าหน่อยก็ไม่เป็นไร ถ้าเอาเวลาแวะระหว่างทาง เดินไปเรื่อยๆ อย่าน้อยๆ มันน่าจะได้ไกลกว่านี้ ถึงเวลาทำเพื่อคนที่ส่งเรียน "พี่ พ่อ" รออีกหน่อยนะครับ วันเวลาทำให้คนๆหนึ่งรู้ว่า ต่างคนต่างมีอายุเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ มิฉะนั่นผมจะค่อยเป็นกองกำลังสนับสนุนด้านหลังให้พวกคุณ เดือนนี้ผมจะเริ่มเพื่อพวกคุณครับ...พอกันที (อย่างน้อยๆได้อะไรเป็นชิ้นเป็นอันก็ยังดี) ดีกว่าเสียเวลาแล้วไม่ได้อะไรเลย...