เหตุเกิดเมื่อวาน..แมร่งงงงง...โคตรโมโห....เรื่องมีอยู่ว่า...ชะนีเด็ก2นาง...มากับลูกค้าที่เป็นคนเกาหลี..นางมาก็เชิดๆๆๆเริดๆๆ..เข้าห้อง วีไอพี..สั่งอาหาร...อาหารมา...มีต้มยำ.
ชะนี1: พี่ พี่ พี่
เรา :ค่ะมีอะไรค่ะน้อง
ชะนี2: ถ้วยเล็กไม่เห็นมี เลย มีแต่ช้อน จะกินยังไงเนี้ยยย...
เรา: อ้อ..เป็นร้านข้างล่างจ๊ะ ถ้าอยากใด้เดียวพี่ไปบอกให้..
ชะนี1: :โอ้ยยย..แล้วทำไมพี่ไม่เตรียมมาให้เรียบร้อยละ...จะกินใด้ยังเนี้ย..
ชะนี2นางหน้าเหวียงมากๆๆๆๆ...พูดไม่ดี บลาๆๆๆๆ
เรา:ชักโมโหละ.. .แต่ยังไม่พูดอะไร
ชะนี1:ไหนไปเรียก มาม๊า เจ้าของร้านมาหน่อยสิ...ทำแบบนี้ใด้ไง
เรา:ขอโทษน่ะะน้อง..ถ้าน้องจะไม่พอใจพูดจา ไม่มีมารยาทขนาดนี้..ร้านนี้ขายเครื่องดื่ม ค่ะ ไม่ใด้ขายอาหาร ขายข้าว น้องควรดูสถานที่ด้วย น้องสั่งอาหาร พี่ก็ไม่ใด้บวกค่าบริการเพิ่มน่ะค่ะ...อ้อ..พี่ลืมบอกไป พี่นี่แหละ มาม๊า เจ้าของร้านนี้...มีอะไรอีกไหมค่ะ...หน้าตาน้องก็สวยทั้งคู้น่ะค่ะ แต่คำพูดกับการกระทำ ไม่เห็นเหมือนหน้าตาน้องเลยน่ะค่ะ...
ชะนี2นาง: เงียบกริ๊ป..
แล้วเราก็เดินออกไป.....ดูแลลูกค้าโต๊ะอื่น...ปล่อยให้ 2ชะนี โมโห หน้าเหวียงอยู่ข้างในต่อไป...โดยไม่มีถ้วยไปให้.....บอกดีๆๆๆก็จะไปบอกให้ร้านข้างล่างเอามาให้อยู่หรอก.........เกือบไปล่ะ....อีกแป๊ป.