เมื่อไหร่มึงถึงจะชิน. เมื่อไหร่มึงถึงจะจำ.
เมื่อไหร่มึงถึงจะเข็ด. อีควาย. ยอมเป็ควายอยู่ได้นะมึง. เขาไม่รักไม่เห็นค่ามึงแล้วมึงจะอยู่ทำไม. กูถามตัวมึงซิ. มึงมีความสุขหรอที่มึงต้องคอยนั่งคิดนั่งระแวง. มึงมีความสุขหรอที่มึงขโมยของคนอื่นกิน. มึงคิดหรอว่าเขาจะรักมึง. เขาอาจจะหวังอะไรซักอย่าง. มึงทำใจได้หรอถ้ามึงจะต้องไปเป็นเมียน้อยเขา. มึงทำใจได้หรอที่มึงจะต้องมีผัวที่มีเมียสองคน. มึงทำใจได้หรอทั้งที่มึงก็รู้ว่าเขามีคนอื่น. มึงทำใจได้มากแค่ไหนถ้ามึงจะยืนที่เดิม. มึงไม่ถอยออกมา. มึงมีความสุขหรอ. ถามมึงคำนะ. มึงสุขเวลาที่มึงอยู่กับเขาแล้ว พอไม่มีเขาอยู่ข้างๆมึงก็คิด. มึงรู้ทั้งรู้ว่ายังงัยเขาก็เลือกเมียหลวง. เขาก็เลือกเมียแต่ง. เมียน้อยอย่างมึงเป็นแค่หมาหรือควายมึงเป็นได้แค่นั้นแหละ.
มึงต้องยอมรับความจริงยอมรับสิ่งที่มันจะเกิด. แค่ถ้ามึงไม่อยากเป็นควายมึงควรถอยนะมึง.