วันนี้ลูกชายร้องให้ทั้งวัน. อยุ่ฯก็ร้องจะให้กอดอุ้มตลอดเวลา. บางทีก็เอานิ้วชี้ข้างบนตลอดร้องแต่ไม่พูดอะไร. กลางวันก็ไม่ยอมนอน. กว่าจะนอนได้ยันสามทุ่ม. ก่อนนอนร้องไห้หนักมากต้องอุ้มออกจากบ้านไปยืนข้างนอกถึงหลับ. พอเอากลับเข้าห้องตกใจตื่นร้องให้ดิ้นไม่ยอมเข้าห้องนอน. ต้องกอดนั่งข้างนอก. กอดแล้วต้องโยกตัวกอดแน่นฯถึงจะหยุดร้อง. คิดได้ดูแขนฝ้ายผูกแขนหายผูกตั้งแต่แรกคลอดยันจะสามปรแล้วเพิ่งจะขาดวันนี้. ขาดตอนไหนไม่รู้. รีบเลยเอาฝ้ายมาผูกแขนให้ใหม่. หลับได้ไม่งอแง. ค่อยยังชั้ว. เป็นไปได้ไงเนี่ย. ร้องเหมือนตอนคลอดใหม่ฯตอนที่ยังไม่ไดผูกสายสิญจ์แปะเลย.