อันหัวโขน เขามีไว้ ใส่ครอบหัวมิใช่ตัว เราจริงจัง ดังที่เห็นเขามีบท กำหนดแจ้ง แสดงเป็นเมื่อเลิกเล่น อย่าหลงผิด คิดว่าเราทั้งหน้าพระ ยักษ์ลิง สิ่งสมมุติทั้งเดินหยุด รำเต้น เล่นตามเขาหมดเวลา ลาโรง จงถอดเอาหน้าโขนเก่า เก็บไว้ ใช้หน้าจริงในเวที ชีวิต มีมิตรไว้มีน้ำใจ ไมตรี ดีกว่าหยิ่งเพื่อนสนิท มิตรสหาย ไว้พึ่งพิงพระยักษ์ลิง ควรคิดย้อน สอนตัวเรา..