ความโกรธ รู้สึกว่า "อภัยได้"
แต่ความเกลียด จนรู้สึกว่า "เฉยชา" ไม่มีความรู้สึกดีต่อกัน แต่ก็ไม่อยากคิดลบต่อกันไปมากกว่านี้ "วางเฉย" คงจะดีที่สุด (แต่บางครั้งรู้สึก "ขำ" )
บางสิ่งบางอย่าง อาจจะเคยเหมือนรักษา ถนอมมันไว้ ให้นานเท่านาน เพราะอาจจะรักษาได้จนตลอดชีวิต แต่เพียงเสี้ยวอารมณ์เดียวเท่านั้น ที่ทำให้พัง สิ่งที่เคยรักษากันไว้ มันก็สลายไปในพริบตา