ในช่วงเวลาสิบแปดนาฬิกาบนถนนวิภาวดีเธอทำให้คนที่เฉยชากลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้งเธอทำให้ฉันได้มีชีวิตใหม่ในร่างกายเดิมจะบอกให้เธอได้รู้ว่าไม่มีอะไรที่ฉันต้องการไปกว่าเธออีกแล้วไม่มีอะไรอยู่บนถนนและเพลงที่เธอเปิดฟังทุกครั้งแต่สิ่งที่ฉันชอบฟังคือเสียงที่ดังออกมาจากเธอจะบอกให้เธอได้รู้ว่าไม่มีอะไรที่ฉันต้องการไปกว่าเธออีกแล้วไม่มีอะไรเธอทำให้คนที่เฉยชากลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้งเธอทำให้ฉันได้มีชีวิตใหม่ในร่างกายเดิมจะบอกให้เธอได้รู้ว่าไม่มีอะไรที่ฉันต้องการไปกว่าเธออีกแล้วไม่มีอะไรจะบอกให้เธอได้รู้ว่าไม่มีอะไรที่ฉันต้องการไปกว่าเธออีกแล้วไม่มีอะไร