เมื่อวานนี้ ตอนไปยื่นรอรับพี่สาวที่รร. มาวินวิ่งชนเสาอย่างแรงจนกระเด็นลอยไปข้างหลัง หัวปูดใหญ่มาก ร้องไห้เสียงดังแบบทรมาน จากนั้นก็เงียบไป หน้าซีดเหลือง หลับตานิ่ง เรียกเท่าไหร่ก็ไม่ลืมตา คุณครูที่รร.ก็เข้าช่วยกัน ทั้งโทรเรียกรถพยาบาล ตำรวจก็มา พ่อก็มา แม่ใจหาย ทั้งตกใจ ทั้งกลัว ร้องไห้กระจาย สุดท้ายเค้าเอาส่งรพ. พอเค้าได้สติ หมอตรวจร่างกาย และอธิบายการเฝ้าระวังอาการข้างเคียง ก็อนุญาตให้กลับบ้าน จนถึงตอนนี้อาการดีขึ้นเรื่อยๆ ขอบคุณพระที่คุ้มครองค่ะ