นึกถึงตอนที่ฉันเพิ่งแต่งงาน ฉันยังสาวสามีฉันมีน้องสาวคนเดียวเธอเป็นคนมองโลกในแง่ดีและเปิดเผยเธอมีลูกชายสองคนเมื่อน้องสะใภ้มีการทำงานฉันมักจะพาหลานออกไปบ่อยๆพวกเขาตื่นเต้นมากๆแล้วบางครั้งเกเร ตอนแรกฉันลังเลที่จะดุพวกเขาแต่คนรอบข้างส่วนใหญ่เข้าใจผิดว่าฉันเป็นแม่ของพวกเขาวันหนึ่งมีคนหนึ่งที่เร่งรีบมาบอกฉ้นว่า “ดูแลลูกดีๆนะ”ฉันสับสนน้อยแล้วละอายใจด้วยหลังจากนั้นฉันเตรียมใจที่จะไม่ลังเลที่จะดุฉันไม่มีลูกเแต่ไม่ต้องเสียดายก็ได้เพราะสำหรับฉันพวกเขาเป็นเหมือนลูก