ชอบตอนที่ป๋องบอกกับเต้อให้แกะส้มให้แล้วตอนหลังๆป๋องถามเต้อว่าวันนี้มึงกลับบ้านไหมแล้วเต้อตอบว่า เห้ย กูไม่ใช่เมียมึงนะเว้ยต้องกลับดิ รู้สึกฟินอ้ะฉากตอนนี้ แล้วตอนป๋องกินน้ำนี่เปนอะไรที่ดูมีเสน่ห์มาก สรุปคือ ในเรื่องมีทั้งความเศร้าของมิตรภาพที่จากไปและความมุ้งมิ้งบางฉากของเต้อกับป๋องในเรื่องเดียว เราดูแล้วไม่มีความรุสึกว่ากลัวเลยอ้ะ แต่ฟินกับเศร้ามากกว่า